قریب ده سال است که یمن درگیر منازعه مسلحانه است.
جنبشی به نام انصارالله (همان حوثی های مشهور) کنترول تمام عیار بر مناطق شمال این کشور، به شمول پایتخت را در دست دارد. حوثی ها در عین زمان توانسته اند، در یک نوع “مقاومت منطقه ای” به سرکرده گی و حمایت مالی – نظامی ایران نیز شامل شوند.
در جنوب یمن، حکومت برسمیت شناخته این کشور که از طرف عربستان سعودی حمایت میشود، مستقر است. در جنوب اوضاع به گونه دیگری پیش میرود. در اینجا یک جنبش دیگر به نام “شورای جدائی طلبان جنوب یمن” که تحت حمایت دولت امارات متحده عربی قرار دارد، نیز فعالیت مینماید. جدایی طلبان در جنوب، شهر بزرگ و بندری عدن را در کنترول خویش داشته و آنرا پایتخت مؤقت اعلام نموده اند.
اوضاع در یمن، پس از آنکه در مارچ ۲۰۱۵م عربستان سعودی و متحدان آن عملیات “طوفان قاطع” را در این کشور به حمایت از حکومت برسمیت شناخته شده و به ضد حوثی ها براه انداختند به تشنج گرائید. جنرال های سعودی در ابتدا مصمم بودند، که “جنجال یمن را در ظرف چند روز یکطرفه می سازند”، لیکن طوریکه مشاهده میشود درگیری ها نه تنها مهار نشده بلکه طولانی تر شده و هنوز هم گاه و بیگاه رخ میدهند.
علاوه بر دو مرکز اساسی قدرت : صنعا و عدن، بخش های از قلمرو یمن در کنترول طرفداران حزب اسلامگرای “اصلاح” که روابط نزدیک و فکری با اخوان المسلمین مصر دارند، قرار دارد.
در عین زمان، در خاک یمن گروه های دهشت افگن از قبیل «القاعده در شبهه جزیره عرب» و شاخه «داعش یمن» نیز فعالیت می نمایند.
به این ترتیب، یمن امروزی در واقعیت بستریست بافته شده از نیروها و حرکت های گوناگون سیاسی و شبهه نظامی که کشور را به پارچه های متعدد منقسم ساخته اند.
شمال و جنوب کشور عملاً ارگان های جداگانه و مستقل از یک دیگر دارند. اداره های امنیتی، واحد پولی، بانک های مرکزی وغیره کاملاً مجزا و مستقل فعالیت می نمایند.
یمن در حال حاضر با شدید ترین بحران بشری در جهان روبرو بوده و بیش از نصف نفوس ۳۳ میلیونی آن به حمایت و کمک های بشری دوامدار نیاز دارد. شیوع امراض ساری، خشک سالی و سیلاب های متواتر وضعیت باشنده گان این کشور را هرچه بیشتر وخیم ساخته است.
در اپریل ۲۰۲۲م سعودی ها و حوثی ها روی آتش بس مؤقت توافق نمودند. این توافقنامه طی شش ماه اول یکی – دو بار رسماً تمدید گردید، لیکن با آنکه تمدید بعدی رسمیت یافت، طرفین تاکنون پابند آن بوده و آتش بس ادامه دارد. آتش بس و صلح شکننده، در هر حال بهتر از تشدید منازعه مسلحانه است.
